-
1 okręt
okręt m (-u; -y) Schiff n;okręt dalekomorski hochseetüchtiges Schiff n;okręt towarowy Frachtschiff n, Frachter m;okręt handlowy Handelsschiff n;okręt wojenny MIL Kriegsschiff n;okręt podwodny MIL Unterseeboot n, U-Boot n -
2 okręt
mSchiff n -
3 wojenny
-
4 wojenny
wojenny okręt, sąd, korespondent Kriegs-;być na stopie wojennej auf (dem) Kriegsfuß stehen (z I mit D) -
5 Kriegsschiff
Krie gsschiff ntokręt m wojenny
См. также в других словарях:
okręt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. okrętęcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} statek pływający pod banderą wojenną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okręt wojenny, flagowy, podwodny, desantowy. Eskadra okrętów. Okręt… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okręt liniowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} wielki okręt wojenny uzbrojony w działa wielkiego kalibru, posiadający znaczną siłę ogniową; okręty te stanowiły główną siłę uderzeniową floty, po II wojnie światowej wycofywane ze służby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pojedynek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okręt — m IV, D. u, Ms. okrętęcie; lm M. y «jednostka pływająca marynarki wojennej; potocznie także: duży statek morski» Okręt dalekomorski, transportowy. Okręt wojenny. Tył, przód, pokład, spód okrętu. Dowodzić okrętem. Płynąć okrętem. Okręt odbija od… … Słownik języka polskiego
wojenny — wojennynni «związany z wojną, z prowadzeniem wojny; istniejący, używany podczas wojny» Wojenna zawierucha, burza, nawałnica. Działania wojenne. Prowokacja wojenna. Taktyka, strategia wojenna. Przemysł wojenny. Port wojenny. Spustoszenia,… … Słownik języka polskiego
fregata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. fregataacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} średniej wielkości żaglowiec o co najmniej trzech masztach {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} żaglowy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fregata — ż IV, CMs. fregataacie; lm D. fregataat 1. «statek żaglowy mający ożaglowanie rejowe i więcej niż dwa maszty; w XVII XVIII w.: żaglowy okręt wojenny, dobrze uzbrojony, spełniający rolę współczesnego krążownika; od połowy XIX w.: silnie… … Słownik języka polskiego
korweta — ż IV, CMs. korwetaecie; lm D. korwetaet 1. mors. «nieduży okręt wojenny typu dozorowego, przeznaczony do służby patrolowej, eskorty konwojów, zwalczania okrętów podwodnych» 2. hist. «nieduży, szybki żaglowiec wojenny o ożaglowaniu rejowym,… … Słownik języka polskiego
transportowiec — m II, D. transportowiecwca; lm D. transportowiecwców 1. B.=D.; lm M. transportowiecwcy, B.=D. «osoba pracująca w instytucji związanej z transportem; także pracownik zajmujący się przewożeniem» Związek Zawodowy Transportowców. 2. B.=M.; lm MB.… … Słownik języka polskiego
korweta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. korwetaecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieduży okręt wojenny, eskortowiec przystosowany do zwalczania okrętów podwodnych, samolotów oraz do wykonywania zadań patrolowych :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pancernik — m III, D. a, N. pancernikkiem 1. B.=M.; lm MB. i mors. «okręt wojenny o silnym uzbrojeniu artyleryjskim i opancerzeniu, przeznaczony głównie do zadań bojowych wymagających silnego ognia artylerii; okręt liniowy» 2. B.=D.; lm MB. i zool. «ssak z… … Słownik języka polskiego
awizo — I n III, Ms. awizozie; lm D. awizozów 1. «zawiadomienie odbiorcy o dokonaniu określonej operacji handlowej lub bankowej, o wysłaniu towaru itp.» Doręczyć, otrzymać awizo. 2. techn. «łącznica telefoniczna, pośrednicząca w połączeniach abonentów»… … Słownik języka polskiego